Maliny w czekoladzie

Jak szaleć, to szaleć. Tym razem wpadłam w maliny... i to dosyć dosłownie:) Do tego czekolada, szczypta kawy i moje ulubione składniki znów pieszczą podniebienie...głównie mojego męża;) Ale podkradłam kilka kawałków pod nieuwagę aby podzielić się dobrodziejstwem, co spotkało się z opiniami wypowiadanymi jeszcze w trakcie jedzenia. Nie wszystko zrozumiałam ale gestykulacja i wyraz twarzy wskazywały raczej, że to pozytywne reakcje. Jak najlepiej opisać to ciasto? To taka lepsza wersja murzynka (bardziej wilgotna). Prawdziwie czekoladowe ciacho a wszystko prosto i szybko i pachnąco...to lubię.
No to zaczynamy.

Składniki:

• 1 kostka masła
• 100 g gorzkiej czekolady
• 100 g mlecznej czekolady
• 0,5 szklanki wody
• 1,5 szklanki mąki pszennej
• 0,5 szklanki cukru
• 3 łyżki kakao
• 1-2 łyżki kawy rozpuszczalnej
• 4 łyżki jogurtu naturalnego
• 3 jajka
• 1 szklanka malin (albo ile wlezie na wierzch ciasta;))

Na polewę:

• 50 g gorzkiej czekolady
• 2 łyżki masła
• 3-4 łyżki wody
• 1 łyżka cukru
• 1 łyżka kakao

Piekarnik nagrzewamy do 180 stopni.

Zaczynamy od roztopienia masła razem z czekoladami i wodą. Kiedy czekoladowa masa będzie się studzić przygotujemy składniki sypkie (mąkę, cukier, kakao, kawę) i wymieszane zostawiamy w osobnym naczyniu. Jajka wbijamy jeszcze innego naczynia, mieszamy je z jogurtem a kiedy czekolady będą już wystarczająco chłodne (to ważne ze względu na jajka i jogurt, które nam się zetną jeśli będzie zbyt ciepło i będziemy mieli
czekoladową jajecznicę). Łączymy dosyć dokładnie składniki mokre a następnie dodajemy je do wcześniej przygotowanych, suchych składników i mieszamy mikserem niecałą minutę.
Ciasto wylewamy na wysmarowaną masłem formę lub tortownicę a na wierzch układamy maliny może być ich duuuuużo (doskonale komponują się z czekoladą w tym wydaniu a potem dodamy jeszcze polewę;P).
Ciasto wędruje do piekarnika na ok. 30-40 min (najlepiej sprawdzić wykałaczką czy jest suche w środku).
Ostatnia faza przygotowań to polewa do której wykorzystujemy podane wyżej składniki, umieszczając je w rondelku i podgrzewając na małym "ogniu" cały czas mieszając. Lekko ostudzoną polewę wylewamy ja ciasto a to co wyda nam się nadmiarem...cóż...nam też się coś należy (taka premia;))
Prawda, że proste?

Inspirowałam się przepisem z książki Kuchnia Filmowa Pauliny Wnuk ale troszkę pozmieniałam:)

Prince Polo w cieście...

To ja może wyjaśnię jak to się stało, że batony Prince Polo wylądowały w cieście...
Otóż przyjechała moja siostra, która jest międzynarodowym włóczykijem z racji swojego zawodu (zazdroszczę jej tego oficjalnie, ale przywozi czasami upominki z miejsc, których była i to mi odrobinę rekompensuje domowe zasiedzenie). I właśnie ta oto siostra zaprosiła do Krakowa Holendrów, którzy są fanami polskiego ciastka, o którym dziś właśnie wspominam. Wiedzieliście, że Prince Polo jest polskie i spego czasu było bardzo popularne np. w Islandii? Prezydent tego kraju, w trakcie jednej z wizyt w Polsce przyznał ponoć, że "Całe pokolenie Islandczyków wyrosło na dwóch rzeczach – amerykańskiej coca-coli i polskim Prince Polo". Podjęłam zatem wyzwanie, zwłaszcza, że już kiedyś natknęłam się na ciasto do którego wykorzystano osławione batoniki.
Nie miałam zbyt wiele czasu więc uprościłam napotkane przepisy i wyszło ponoć bardzo smacznie (to opinie niezależnych testerów bo moja się nie liczy, choć też jest pozytywna). Najważniejsze, że goście z Holandii byli zaskoczeni i zajadali się i ciastem i batonikami w klasycznym wydaniu, a deser został przetestowany i wpisany na listę, która zawiera pozycje uprzyjemniające życie:).
Nie przedłużając, przechodzę do konkretów. Najpierw lista zakupów...

Składniki na ciasto:

• 4 jajka
• 4 łyżki cukru
• 3 łyżki mąki pszennej
• 2 łyżki mąki ziemniaczanej
• 1 łyżka kakao
• 2 łyżki mielonych migdałów
• 1 łyżeczka masła
• łyżka bułki tartej

Składniki na krem:

• 2  Prince Polo XXL
• 1 kostka miękkiego masła
• 2 budynie waniliowe
• 0,5 l mleka
• 1 kieliszek wódki
• 4 łyżki cukru
• 2-3 łyżki cukru pudru

Piekarnik nagrzewamy do 180 stopni. 

Forma o wymiarach 25 cm x 20 cm. 

Zaczynamy od biszkopta z odrobiną migdałów i kakao.

Jajka z cukrem ubijamy tak aby uzyskać konsystencję lekkiego musu, do którego dosypujemy stopniowo mąki (po jednej łyżce) i na najmniejszych obrotach mieszamy wszystko na koniec dodając kakao i mielone migdały. Formę na ciasto smarujemy masłem i posypujemy odrobiną bułki tartej i wylewamy do niej przygotowane ciasto biszkoptowe, które wkładamy do piekarnika na 30- 40 min. Po wyciągnięciu tortownice upuszczamy z ok. 50 cm, robiąc przy tym odrobinę huku ale dzięki temu biszkopt nam nie opadnie. 

Jedna część już za nami i możemy się zabrać na krem. Tu warto wcześniej przygotować sobie budyń korzystając z połowy zalecanej ilości mleka (czyli na 2 budynie 0,5 l mleka). Budyń odstawiamy do ostygnięcia (najlepiej przykryć go ściereczką, żeby nie utworzyła się skorupa, którą trudno będzie później rozmiksować). 

Kiedy waniliowa baza jest już chłodna zabieramy się za masło i miksujemy je z cukrem pudrem a następnie dodajemy jajko i znowu miksujemy. Kolejny krok to dodanie masy budyniowej (robimy to stopniowo, cały czas mieszając). Kiedy już połączymy składniki i otrzymamy gładką masę, dodajemy kieliszek alkoholu i pokrojone batoniki - i tu wyłączamy mikser a włączamy do pracy łyżkę. 

Biszkopt dzielimy na dwie części (na spód i górę ciasta). Na spód wykładamy pierwszą część kremu (drugą, mniejszą część zostawiamy na górną warstwę, którą dodatkowo polewamy rozpuszczoną czekoladą). I tym sposobem mamy dość ciekawe ciasto z polskimi ciasteczkami - idealne na poczęstunek dla obcokrajowców;) 

Kawa mokka z malinami...ciasto marzenie:)

Jakiś czas temu w pewnej krakowskiej kawiarni zamówiłam sobie kawę. Nic w tym ciekawego ale...jeśli zamawiam już kawę "na mieście", szukam w Menu czegoś innego i zazwyczaj proszę o opis (już kilka razy dałam się nabrać na pięknie, tajemnicze nazwy, które jedynie rozbudzały moją wyobraźnię i kubki smakowe aby w trakcie degustacji drastycznie rozczarować). Tym razem poprosiłam obsługującego mnie kelnera aby mi coś polecił i usłyszałam "kawa ze śmietanką 30% i malinami". W pierwszej chwili pojawiła się obawa a gdy dostałam i pierwszy raz spróbowałam, pożałowałam tylko, że jest jej tak mało. Właśnie tego dnia odkryłam, że kawa i maliny to połączenie po prostu genialne!!!
Mijały dni a nawet miesiące a ja myślałam jakby przenieść to na coś "do kawy". Dziś przedstawiam Wam jeden z pomysłów.
Od siebie dodałam smak czekolady deserowej:)

Składniki

• 150 g gorzkiej czekolady 
• 4 jajka
• 4 łyżki cukru trzcinowego
• 2 łyżki cukru białego
• 4 łyżki mąki pszennej
• 1 łyżeczka proszku do pieczenia
• opcjonalnie - łyżka masła i łyżka mielonych migdałów (lub papier do pieczenia)

Na krem

• 500 ml śmietany kremówki (30%)
• 1 jogurt kawowy (Bakomy)
• 2 łyżki żelatyny
• opcjonalnie kieliszek np. Ballentines'a
• 3-4 łyżki cukru pudru
• 0,5 gorzkiej czekolady
• 2 łyżki masła i 2-3 łyżki mleka 

Piekarnik nagrzewamy do 180 stopni.
Wielkość tortownicy: średnica 25 cm

Zaczynamy od podkładu. To ciasto mocno czekoladowe, więc musi być prawdziwa, dobra, deserowa
czekolada. Trzeba ją roztopić (np. w mikrofali) i do gorącej, dodać masło, które szybko także uzyska stan płynny a następnie, w trakcie mieszania połączy się z czekoladą dając aromatyczny krem (warto dodać do niego kieliszek dobrego alkoholu - ja dodałam Ballantines'a). Wszystko studzimy. 

Teraz żółtka oddzielamy od białek i białka ubijamy na sztywno dodając do nich (na końcu) 2 łyżki cukru białego. Żółtka także ucieramy z cukrem trzcinowym (na kogel mogel). Kiedy nasza czekoladowa masa już ostygnie, powoli dodajemy ją do żółtek, potem mąkę z proszkiem do pieczenia a następnie, bardzo delikatnie i stopniowo łączymy wszystko z pianą z białek. Tortownicę smarujemy masłem i posypujemy mielonymi migdałami (ostatecznie bułką tartą) i na tak przygotowaną, wylewamy nasze czekoladowe ciasto. Wkładamy do piekarnika na ok. 30-40 min.

Podkład możemy przygotować dużo wcześniej. Krem to już łatwizna, za którą zabieramy się dopiero, gdy czekoladowy spód będzie dobrze ostudzony.
Zaczynamy od ubicia śmietany a kiedy będzie już odpowiednio sztywna, dodajemy jogurt kawowy i 2 łyżeczki kawy rozpuszczalnej oraz cukier puder (jeśli chodzi o kawę i cukier najlepiej stopniowo dodawać i za każdym razem próbować...każdy przecież lubi inną kawę;)). Na koniec dodajemy rozpuszczoną żelatynę, która będzie chłodna ale nadal całkowicie płynna. I taki oto nieco gorzki (ale o to w nim chodzi) wykładamy na ciasto, które wcześniej w całości pokrywamy świeżymi malinami. Kremu powinno być na tyle aby dokładnie zasłonić owoce. Ciasto jest prawie gotowe, jeszcze tylko wykończenie polewą czekoladową ale zanim nią polejemy krem, warto włożyć ciasto do lodówki.
W tym czasie rozpuszczamy masło z czekoladą i mlekiem aż uzyskamy polewę (jeśli zacznie się robić lekko glutowata, nie panikujcie tylko dodajcie kolejną łyżkę, lub dwie mleka - to powinno rozwiązać problem:)). Kiedy polewa będzie już chłodna, robimy czekoladowe szlaczki na kawowym kremie i odstawiamy ciasto na kilka godzin do chłodu (najlepiej na całą noc).
Cóż mogę Wam więcej powiedzieć...ja uwielbiam a ciasto było pochłaniane nawet przez tych, co fanami kawy nie bywają nawet od czasu do czasu:)

A po zjedzeniu jednego kawałka, ma się taką oto energię:)

Ciasto bananowe z kokosem czyli jak dobrze zagospodarować czas naszym pociechom:)

Wakacje...kiedyś to były dwa miesiące laby i masa czasu dla siebie. Teraz wakacje oznaczają czas z dziećmi, dla dzieci i trening kreatywnego myślenia...jak tu zająć trójkę dzieci w wieku wczesnoszkolnym..???
Na szczęście mam do czynienia z osobnikami, które są dość pomysłowe same z siebie i nie dotknęło ich (póki co) uzależnienie od komputera. Bawili się już w żłobek (jedna wizyta w tej placówce celem odebrania młodszego dziecka i temat popołudnia z dziećmi załatwiony a przy okazji posprzątanych kilka kątów więcej:)).
Od wczoraj trwają przygotowania do otwarcia restauracji. Menu gotowe a w nim m.in deser. Dałam im książki z przepisami i wybierali coś, co będą mogli zrobić sami i tak powstał bananowy chleb według przepisu Nigelli Lawson. Co prawda w oryginalnym znajdziecie suszone wiśnie ale my skorzystaliśmy w dobrodziejstw sezonowych i dodaliśmy nieco świeżych malin.
Przyznaję, że nieco obawiałam się co z tego wyjdzie ale jestem bardzo pozytywnie zaskoczona:) Wygląda co prawda bardziej jak pasztet ale smakuje naprawdę dobrze...nie zostało mi nic na jutro prawdę mówiąc nie zdążyłam zrobić lepszego zdjęcia...;)

A oto pełna lista składników:

• 125 g masła (w wersji płynnej, czyli roztopione wcześniej np. w mikrofali)
• 4 średniej wielkości banany
• 150 g cukru (3/4 szklanki)
• 2 jajka
• 175 g mąki pszennej (niepełna szklanka)
• 2 łyżeczki proszku do pieczenia
• 0,5 łyżeczki sody oczyszczonej
• 100 g wiórków kokosowych
• 0,5 kobiałki malin
• keksówka o długości 30 cm

Piekarnik nagrzewamy do 170 stopni (bez termoobiegu).
Wszystko, co jest potrzebne do zrobienia tego interesującego (w pozytywnym sensie) ciasta
przygotowałam trójce młodych cukierników...reszta leżała w ich rękach i spisali się na medal:)
Najpierw wbijali jajka (zajęło im to chyba 5 min (do tej pory nie sądziłam, że można się pokłócić o to, kto będzie wbijał kolejne). Bez większych strat jajka trafiły do miski. Obranie bananów i doprowadzenie ich do miazgi,  to praca zespołowa (4 banany, 1 miska, 3 widelce i masa bananowa gotowa). Kolejna czynność to ucieranie jajek z cukrem mikserem (ponownie sporna czynność ale na szczęście miksowania było na tyle dużo, że każdy miał swoją szansę). Do jajecznej masy należało już tylko stopniowo dodać rozpuszczone ale chłodne masło, rozgniecione
banany, mąkę z proszkiem i sodą a na koniec wiórki kokosowe.
Keksówka została wyłożona papierem do pieczenia. Połowę masy wylałam już ja. Na niej moi mali pomocnicy ułożyli pierwszą część malin, które następnie zalałam pozostałą częścią ciasta. Na wiechu znów pojawiły się czerwone owoce i całość trafiła do piekarnika na 50 min.
Po tym czasie piekarnik wyłączyłam ale zostawił w nim jeszcze na chwile nasz bananowy pasztet. Po ok. 20 min wyciągnęłam przepięknie wyrośnięte i pachnące i odczekaliśmy jeszcze 10 min, zanim wyciągnęliśmy ciasto z formy.
Macie prawo do zwątpienia patrząc na załączone zdjęcia ale macie moje słowo, że smak jest odwrotnie proporcjonalny do tego co widzicie:)

No ale aby się przekonać, musicie sami spróbować:)

Zapomniałam dodać, że w sąsiedniej kuchni ostro pracowała najmłodsza kucharka:)

Tymczasem starsi zakończyli prace kulinarne i pozostało im jedynie oczekiwanie na gości...
No gdzież oni...???

Spóźnieni ale w końcu się pojawili i można było przystąpić do konsumpcji;)

tu klikamy

Lekkie ciasto z owocami leśnymi czyli coś o Jagódkach i Milenach...tzn malinach:)

Jak ja się czegoś uczepię to się tego trzymam długo...oczywiście musi sprawiać choć odrobinę przyjemności a owoce lata zapewniają rozkosz podniebienia do potęgi;). Czasem wystarczy, że raz spróbuję i...lekki, niegroźny nałóg zapewniony. Ostatnio było jagodowo i tak będzie tym razem ale dodając do nich odrobinę malinek, biszkopcik i galaretkę...wychodzi całkiem fajne ciacho, idealne na upalne dni (zjadać trzeba szubko, bo się topi...;P)

Jeśli więc lubicie takie zimne serniki i do tego jesteście fanami "Dextera"to zdecydowanie polecam:)
Zastanawiacie się co ma do tego bohater tego dość mrocznego serialu?
Wydawało by się, że nic a tu...ciach, zdjęcie mówi coś innego...
w każdym razie miksując borówki nasunęło mi się nieco makabryczne skojarzenie ale jakże fotogeniczne:).
No ale do Dextera może jeszcze wrócimy, tymczasem czas wracać do meritum...


Składniki niezbędne do przygotowania ciasta(spodu):

• 4 jajka
• 4 łyżki cukru
• 2 łyżki mąki pszennej
• 2 łyżki mąki ziemniaczane

składniki na krem:

• 250 g serka mascarpone
• 500 ml śmietany kremówki
• 100 g borówek
• 4-5 łyżek cukru pudru
• 1 łyżka żelatyny
• maliny do ułożenia na wierzch
• 2 galaretki o smaku owoców leśnych
• tortownica o wymiarach 20x20 (wtedy wyjdzie wysokie i ładne)

Zrobienie tego deseru zajęło mi może 30 min. Biszkopt zrobiłam przy okazji śniadania (piekarnik mniej doskwiera o poranku, kiedy otwarte okno oznacza świeże i chłodne powietrze:)). Nie podaję przepisu, nie dlatego, że jest prosty (choć jest) ale dlatego, że korzystałam ze sprawdzonego sposobu, który opisałam już wcześniej - klik (ostatecznie skorzystajcie w gotowych, okrągłych biszkoptowych ciasteczek i wyłóżcie nimi spód tortownicy).
Jeśli chodzi o pozostałą część ciasta - obejdziecie się już bez piekarnika.

Po pierwsze galaretka - od niej zacznijcie a uniknięcie wieczornego zniecierpliwienia i powracającego pytania: "kiedy w końcu zacznie zastygać).
Wcześniej przygotujcie sobie żelatynę, którą najpierw zalewamy tylko tak aby napęczniała (1-2 łyżki zimniej wody) a po 5 min. dolewamy 3-4 łyżki gorącej wody i mieszając doprowadzamy do całkowitego rozpuszczenia a następnie odstawiamy do ostygnięcia ale nie zastygnięcia.
Czas na niewielką masakrę, która ma na celu zmiażdżyć nasze słodkie borówki. Do wysokiego naczynia wsypcie umyte wcześniej jagody i dodajcie 2 łyżki cukru pudru a następnie użyjcie blendera:)

Następnie w ruch idzie mikser i tym razem ubijamy śmietany z pozostałą częścią cukru (ilość cukru kontrolujcie...pamiętajcie - dosłodzić zawsze można, odwrotnie będzie znacznie trudniej) . Do bitej śmietany dodajemy serek i delikatnie miksujemy na wolnych obrotach a na koniec dodajemy zgniecione borówki i żelatynę, która nie może być ciepła (śmietana tego nie lubi) ale nie może tez być ani trochę zastygnięta (wtedy mogą pojawić się w kremie grudki). Masę dokładnie ale cały czas na małych obrotach mieszamy i wykładamy na biszkoptowy spód. Jeśli zostało nam nieco borówek, to czas na wysypanie ich na wierzch ciasta, na którym zaraz pojawią się maliny.
Całość zalewamy rozpuszczoną wcześniej galaretką z owoców leśnych, która będzie już lekko zastygająca (wylewając ją zbyt wcześnie, może się okazać, że wycieknie bokami i zaleje przy okazji lodówkę - znam to z autopsji)
Wszystko wkładamy do lodówki (najlepiej na noc).
Uwaga dziewczyny! Częstując tym ciastem płeć przystojną ryzykujecie oświadczynami;)

chyba zjem jeszcze jeden kawałek;)

Orzeż malina czyli orzechowe ciasto z malinami:)

No dobra, trzeba to powiedzieć. Sezon na truskawki mija i moje ulubione owoce ustępują miejsca innym ulubionym...tak, tak...maliny...ach...

Jak dziś pamiętam moje wakacje wśród malinowych krzaków u Pani, która posiadała ich tyle, że potrzebowała pomocy do zbierania. Wraz z koleżanką z wielką ochotą podejmowałyśmy wyzwani, dzięki któremu wpadało co nieco do skarbonki a przy okazji, w ramach testów, kilka malin się skosztowało...wracając wieczorem do domu, z bólem brzucha, który pojawiał się z nikąd, umawiałyśmy się na kolejne żniwa;)

I takie to były malinowe wakacje. 

Zatem nieco refleksyjnie przystąpiłam do wypieku, intrygującego nie tylko za sprawą malin, które jak się okazuje, bardzo lubią towarzystwo orzechów (a w każdym razie ja lubię je w ich towarzystwie).
Ciasto spełnia wszystkie warunki potrzebne do tego aby stać się ulubionym.
Jest proste, szybkie i pyszne:)

Aby się o tym przekonać, przygotujcie:

• 2,5 szklanki mąki 
• 4 jajka
• 1,5 szklanki cukru
• 2 łyżeczki proszku do pieczenie
• 3,4 szklanki oleju
• 12 łyżek mleka (ok. 1/3 szklanki)
• 5-6 łyżek mielonych orzechów włoskich
• papier do pieczenia
• forma do pieczenia (25x40 cm)

Piekarnik nagrzewamy do 180 stopni.
Zaczynamy od jajek i cukru, które ucieramy mikserem aż uzyskamy jasny krem, wtedy dodajemy stopniowo olej (cały czas mieszając) i mleko a następnie mąkę z proszkiem do pieczenia i orzechy. Cisto ma być gęste i ciężkie, wręcz lekko gumowate i mało lejące - wtedy ciasto wyjdzie wysokie i cudownie sypkie z odrobiną malinowej wilgoci. Ciasto wykładamy do formy posmarowanej masłem lub wyłożonej papierem do pieczenia (ja wybrałam tyk razem drugą opcję (lepiej się sprawdza przy ciastach z owocami, które w kontakcie z metalem, nabierają niesympatycznego posmaku).
Forma do piekarnika na ok.30 min. (jeśli macie włączony termoobieg) i na niższym poziomie.
Po wyciągnięciu, studzimy i obsypujemy cukrem pudrem.
Wypiek zdecydowanie przeznaczony dla osób co najmniej lubianych;)

Odrobina Ameryki w kuchni...słodkie naleśniki Pancakes

Naleśniki to podstawa kiedy ma się w domu choć jedną, nieletnią osobę. Tradycyjny są niezastąpione ale osobiście nie przepadam za rutyną (nawet w kuchni) i po prostu się nudzę a wtedy przeglądam stare książki, zeszyty z przepisami, znajdując podpowiedzi aż w końcu czuję, że odkryłam amerykę;) Wtedy wiem, że właśnie znalazłam pomysł na obiad.
Tak też było dziś, kiedy na jednej z karteczek zobaczyłam wytłuszczone "Pancakes".
To była niespodzianka, doskonale akcentująca pozytywne zakończenie roku szkolnego:)

Jak to u mnie bywa, przepis jest raczej dla leniwych łasuchów. To kaloryczne danie ale kto powiedział, że trzeba zjeść kilka placków? A w ogóle kto powiedział, że mamy się tym zawsze przejmować...:) Wyznaję zasadę mniej ale za to smakowicie, więc zachęcam bo gra jest warta grzechu:P

No to do dzieła.
Jak na tak prosty przepis, składników jest cała masa ale na szczęście wystarczy je wszystkie po prostu wymieszać.
Oto co musimy mieć (podaję dawkę na ok 4-6 porcji) :

• 2 łyżki masła
• 2 jaja
• 2 łyżki cukru
• 0,5 szklanki jogurtu naturalnego
• 0,5 szklanki wody niegazowanej
• 1 szklanka mąki pszennej
• 1 łyżeczka proszku do pieczenia
• 0,5 łyżeczki sody oczyszczonej
• 0,5 łyżeczki soli

Zaczynamy od rozpuszczenia masła (ja korzystam z mikrofali). Kiedy masło się studzi, wbijamy jajka do większego naczynia i miksujemy je z cukrem a następnie dodajemy jogurt, wodę i w końcu
wystudzone masło. Składniki płynne łączymy teraz z pozostałymi i wszystko starannie mieszamy aż do uzyskania jednolitej masy. Co teraz? Smażenie...czyli część, która zajmuje najwięcej czasu zwłaszcza, jeśli (tak jak ja) lubicie tego typu naleśniki w mniejszej formie...ja inaczej tego nie widzę...wszystko przez kreskówkę chyba z Kaczorem Donaldem...kojarzycie;)

Usmażone placki (najlepiej na małej, teflonowe patelni) podajemy jak tylko chcemy...u mnie wersja z bitą śmietaną i dla "odmiany"truskawki...nie wiem jak dzieci nie nudzą się tymi owocami.
Dziś zrobiłam na szczęście z małym zapasem (z 3 jajek). Miałam nadzieję, że coś zostanie ale wracali po dokładkę aż się skończyły:)